top of page
Ηραλία Κοτσακίδου

Πολύ Αργά Πια – Claire Keegan




Ένα σύντομο έργο, ένα διήγημα θα μπορούσαμε να πούμε, για τη σημασία του να δίνεις. Ο πρωταγωνιστής μας, ο Καχάλ, γυρίζει στο σπίτι μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά και καλείται να περάσει ένα μοναχικό τριήμερο. Ήδη από την ώρα που ήταν στη δουλειά κατανοούμε ότι κάτι τον βασανίζει και οι σκέψεις του πηγαινοέρχονται στην πρώην αρραβωνιαστικιά του, τη Σαμπίν. Γιατί χώρισαν; Τι έγινε και η Σαμπίν δεν είναι πλέον στο σπίτι να τον περιμένει; Γιατί είναι πια πολύ αργά;


Είναι αριστοτεχνικός ο τρόπος, με τον οποίο η συγγραφέας σε περίπου 50 σελίδες καταφέρνει να μας μεταφέρει στον κόσμο του Καχάλ, χωρίς να μας τα δίνει όλα μασημένα και δίνοντας στον αναγνώστη την χαρά του να ανακαλύπτει μόνος του τι συνέβη σε αυτήν τη σχέση.


Ο Καχάλ φαίνεται να προέρχεται από μια οικογένεια πατριαρχική, όπου η γυναίκα είχε δευτερεύοντα ρόλο. Αυτό σίγουρα έπαιξε τον ρόλο του στον καθορισμό της μετέπειτα συμπεριφοράς του απέναντι στη Σαμπίν. Όμως αυτό που με συντάραξε ως αναγνώστρια ήταν η αδυναμία του να δίνει και να μοιράζεται. Και όταν λέμε να δώσει δεν εννοούμε μόνο χρήματα, αλλά εννοούμε και χώρο και χρόνο σε αυτήν που αγαπά. Όταν τα κεράσια που ζήτησε για να σου φτιάξει μια σπιτική πίτα σου φαίνονται ακριβά και ο χώρος που έβαλε τα παπούτσια της σου φαίνεται ότι χάθηκε από τον δικό σου ζωτικό χώρο μέσα στο σπίτι, τότε η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρεις να δίνεις, και για μένα αυτό είναι το κεντρικό θέμα του βιβλίου.


Το βιβλίο αυτό το πήρα μετά από δικές σας προτάσεις και σας ευχαριστώ πολύ γιατί το βρήκα ιδιαίτερο και πολύ διδακτικό. Με έκανε να σκεφτώ πώς εμείς οι άνθρωποι του 21ου αιώνα δεν έχουμε μάθει να δίνουμε τίποτα δικό μας και να θυσιάζουμε κάποια μικροπράγματα στον βωμό της συντροφικότητας.


Bonus: Τρελάθηκα που μέσα στο βιβλίο αναφέρεται τυχαία το βιβλίο που ανέβασα ως κριτική την προηγούμενη φορά, το the woman who walked into doors! (https://orientbookspress.wixsite.com/website/post/the-woman-who-walked-into-doors-roddy-doyle)


Υ.Γ. Ο γατούλης (Ραζ) δεν έφευγε για να βγάλω φωτογραφία, οπότε έχουμε ένα γλυκό photobombing!

1 view0 comments

Комментарии


bottom of page