"Αν υπάρχει κάτι σταθερό, τότε γιατί αλλάζουν οι εποχές;"
Το βιβλίο μας εξιστορεί την πορεία της οικογένειας ελ Νάγκι μέσα στον χρόνο. Η ιστορία ξεκινά με τον Ασούρ ελ Νάγκι, τον πρώτο ηγέτη των Χαραφίς, μιας κοινότητας του Καΐρου και συνεχίζει μιλώντας μας για τις επόμενες γενιές που φέρουν το όνομα ελ Νάγκι και τις περιπέτειές τους. Όλοι οι απόγονοι του ελ Νάγκι προσπαθούν να επανακτήσουν την εξουσία και τον σεβασμό των Χαραφίς και ο συχνά μάταιος αυτός αγώνας χαρακτηρίζει όλη τους τη ζωή. Οι Χαραφίς μένουν δίπλα σε ένα άσυλο με έναν ψηλό τοίχο και μια πόρτα που είναι πάντα κλειστή. Ο Ασούρ ελ Νάγκι πηγαίνει συχνά, κάθεται δίπλα στο τείχος του ασύλου και στοχάζεται... Θα ανοίξει άραγε ποτέ η πόρτα του ασύλου και για τους Χαραφίς;
Το έργο είναι μια ωδή στην ακμή και την πτώση των πολιτισμών, των κοινωνιών και τελικά και του ίδιου του ανθρώπου. Όλα εναλλάσσονται, καθώς ο χρόνος, που ποτέ δεν προσδιορίζεται στο βιβλίο, περνά και οι γενιές προχωρούν. Αν και το έργο διαδραματίζεται στην Αίγυπτο, οι ανησυχίες, η μάχη για την εξουσία, τα πάθη, οι οικογενειακοί δεσμοί και η σκιαγράφηση των χαρακτήρων που αποτελούν το κεντρικό θέμα του βιβλίου, το καθιστούν διαχρονικό και το απελευθερώνουν από κάθε τόπο και κάθε φυλή.
Ο Ναγκίπ Μαχφούζ, Άραβας συγγραφέας που κέρδισε το βραβείο Νόμπελ για το σύνολο του έργου του, γράφει απλά και κατανοητά. Η ανάγνωση κυλάει ομαλά και άκοπα, ενώ οι προτάσεις είναι μικρές και το νόημα πυκνό. Παρόλο που πολλές φορές ο συγγραφέας αναφέρεται σε αποτρόπαιες, βίαιες ή ερωτικές πράξεις, η γλώσσα του είναι πάντα ήπια, δεν προσβάλλει και δεν ταράζει τον αναγνώστη.
Προσωπικά μου άρεσε πολύ και ο τρόπος γραφής, γιατί ήταν σύντομος και περιεκτικός χωρίς πολλές περιγραφές και με κράτησε η εναλλαγή των ιστοριών, όπου η γενιές των Χαραφίς βίωναν την ακμή και την παρακμή μπροστά στα μάτια μου. Πολλές φορές η παραμικρή αφορμή αρκεί για να αλλάξει ολόκληρος ο κόσμος μας, και αυτό μπορεί κανείς να αντλήσει από το συγκεκριμένο βιβλίο!
Comentários