«Ο πατέρας μου ξεφορτώθηκε το μπολ με τις αποδείξεις μου και βόλεψε τα δικά του πράγματα στο μπαράκι, «Θέλω μόνο να ξέρεις», μου είπε, «ότι εγώ κάνω κουμάντο. Κάτσε στην καρέκλα εκεί και θα σου εξηγήσω πώς πάει το πράγμα».
Τον κοίταξα με τρόμο που όλο και μεγάλωνε.
«Εγώ είμαι η Μπρίτνεϊ Σπίαρς τώρα», μου είπε!»
Όχι δεν πρόκειται για κάποιο δυστοπικό μυθιστόρημα τύπου handmaid’s tale. Πρόκειται για τη ζωή μιας από τις διασημότερες ποπ καλλιτέχνιδες του πλανήτη, της Μπρίτνεϊ Σπίας. Σε αυτό το βιβλίο, το είδωλο της ποπ μας αφηγείται τη ζωή της από την παιδική της ηλικία και την είσοδό της στο καλλιτεχνικό στερέωμα, μέχρι την επιβολή της κηδεμονίας από τον πατέρα της και τελικά την απόκτηση της ελευθερίας της.
Η Μπρίτνεϊ μεγάλωσε σε μία μικρή πόλη του αμερικανικού νότου και από μικρή αγαπούσε πολύ τον χορό και τη μουσική. Στο βιβλίο της μας περιγράφει πώς αυτή η αγάπη και το ταλέντο την οδήγησε να μπει από μικρή στους καλλιτεχνικούς κύκλους και να διακριθεί σε διαγωνισμούς ταλέντων. Εκτός όμως από τις ευχάριστες αναμνήσεις της, τα προβλήματα με την οικογένειά της ξεκινούν ήδη από πολύ μικρή ηλικία. Ο αλκοολικός πατέρας της και η αυστηρή μητέρα της έκαναν την παιδική της ηλικία αρκετά δύσκολη και η ίδια δεν μπορούσε να πιστέψει ότι πολλά χρόνια μετά θα βρισκόταν πάλι κάτω από τις εντολές τους και μάλιστα, με απόφαση της πολιτείας της Καλιφόρνια.
Για εμάς που μεγαλώσαμε τη δεκαετία του ’90 και του ’00, η Μπρίτνεϊ ήταν μια μεγάλη μας αγάπη. Το να την παρακολουθούμε να αποκαθηλώνεται ξυρίζοντας τα μαλλιά της και κλαίγοντας και μετά να επανέρχεται με τον δίσκο circus κάνοντας συνεχώς σκαμπανευάσματα ήταν πολύ λυπηρό και συνάμα περίεργο. Κανένας μας όμως δεν μπορούσε να φανταστεί ούτε στο ελάχιστο τι συνέβαινε σε αυτήν τη γυναίκα πίσω από τις περιοδείες και τις κάμερες. Έτσι, όταν βγήκε το βιβλίο, ήμουν σίγουρη ότι ήθελα να το πάρω και να το διαβάσω. Να δω τι πέρασε αυτή η ταλαντούχα γυναίκα που μπήκε σε ένα καθεστώς σκλαβιάς από την ίδια της την οικογένεια, όπου την εκμεταλλευόντουσαν οικονομικά και εργατικά ορίζοντας μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια της ζωής της.
Η γλώσσα του βιβλίου είναι απλή και η γραφή επίσης. Δεν αναζητούμε εδώ προφανώς κάποιου είδους λογοτεχνική πένα, αλλά μας ενδιαφέρει κυρίως η εμπειρία της γραφούσας. Θα το πρότεινα σε όποιον μεγάλωσε με τα τραγούδια της αλλά και σε όποιον έχει περιέργεια να διαβάσει πώς μια ελεύθερη γυναίκα μπορεί εν μία νυκτί να χάσει κάθε δικαίωμα πάνω στα χρήματά της, το σώμα της και γενικότερα στη ζωή της.
Comments