Η ιστορία της Ο, αν έχετε ακουστά..., είναι από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία στη σύγχρονη Γαλλία και μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον με την ιντριγκαδόρικη ιστορία του. Έχοντας διαβάσει στο οπισθόφυλλο ότι μιλάμε για ένα από τα πιο τολμηρά μυθιστορήματα, γραμμένο από γυναίκα συγγραφέα, πολύ πριν τις 50 Αποχρώσεις του Γκρι, ήθελα να δω πόσο τολμηρή και ερωτική είναι τελικά η ιστορία της Ο.
Ξεκινώντας από την πλοκή, η Ο αφήνεται από τον σύντροφό της στον πύργο του Ρουασί, όπου γίνεται σεξουαλική σκλάβα διαφόρων ανδρών που έχουν το δικαίωμα να της κάνουν ό,τι επιθυμούν, συμπεριλαμβανομένων μαστιγωμάτων, διεισδύσεων καθώς και ασελγειών. Όσο ο καιρός περνάει η Ο συνηθίζει την κατάσταση και συνεχίζει να αποτελεί «κτήμα» του συντρόφου της αλλά και όσων κρίνει εκείνος, δεχόμενη τις σεξουαλικές και διαστροφικές τους επιθυμίες…
Το βιβλίο, δυστυχώς, ήταν μια απογοήτευση για εμένα. Ενώ περίμενα ερωτισμό και ίσως κάποια πιο τολμηρά στοιχεία, διάβασα αρρωστημένες ενέργειες και κυρίως μου προκαλούσε αποστροφή παρά ερωτισμό. Δεν συζητάμε για σεμνοτυφίες και πουριτανισμό, αλλά για το γεγονός ότι η Ο παρασύρεται στον πύργο του Ρουασί και υπομένει μαρτύρια χωρίς τη συγκατάθεσή της. Σε ολόκληρο το βιβλίο, υπάρχει μια ακροβασία ανάμεσα στην ευχαρίστηση και τον πόνο και η Ο φαίνεται ελάχιστες φορές να απολαμβάνει τη διαδικασία. Ουσιαστικά, βλέπουμε μια κοπέλα παραδομένη λόγω του έρωτά της προς τον σύντροφό της, η οποία δέχεται αγόγγυστα τον πόνο, τον εξευτελισμό και τον διασυρμό για την ευχαρίστησή του. Η Ο φοβούμενη την εγκατάλειψή της από τον σύντροφό της, προβαίνει ακόμη και σε «στρατολόγηση» άλλων κοριτσιών, παρασέρνοντάς τες στο μαρτύριο.
Αυτό που με ενόχλησε πιο πολύ από όλα, είναι το γεγονός ότι στον πρόλογο, αναφέρεται ότι το παρόν βιβλίο αποτελεί μια ερωτική επιστολή της συγγραφέως προς τον σύντροφό της. Δεν θα μπορούσα να σκεφτώ ότι ο καταναγκασμός μιας κοπέλας και η εισαγωγή της σε μια τέτοια κατάσταση χωρίς την αρχική συγκατάθεσή της, μπορεί να θεωρηθεί ερωτική εξομολόγηση και επιστολή.
Αν το βιβλίο στηλίτευε ή κατέκρινε την παρούσα κατάσταση, θα μπορούσε να διαβαστεί από το πρίσμα παρουσίασης ενός κοινωνικού προβλήματος. Αν από την άλλη η Ο απολάμβανε κάθε φορά και περισσότερο τις διαδικασίες που συνέβαιναν στο κάστρο του Ρουασί αλλά και έξω από αυτό, θα μιλούσαμε για ένα τολμηρό ερωτικό μυθιστόρημα. Δυστυχώς, δεν εντόπισα τίποτα από τα δύο. Για αυτόν τον λόγο, δεν θα πρότεινα το βιβλίο για ανάγνωση.
Comments