Στο φανταστικό χωριό του Μακόντο, στην Κολομβία στις αρχές του 20ου αιώνα, ζει η οικογένεια Μπουενδία, τα μέλη της οποίας αποτελούν τους κεντρικούς ήρωες του βιβλίου. Η οικογένεια Μπουενδία είναι αυτή που ίδρυσε το χωριό και ο αρχηγός και πατέρας της οικογένειας, Χοσέ Αρκάδιο Μπουενδία, είναι ο διοικητής του. Μέσα από τις ιστορίες των μελών της οικογένειας, ξετυλίγεται το οικογενειακό δέντρο των Μπουενδία και οι σχέσεις τους με τα υπόλοιπα μέλη της κοινότητας αλλά και της οικογένειας. Η οικογένεια κλυδωνίζεται από πολέμους, επισκέπτες, νέες εταιρείες και εφευρέσεις που φέρνουν τον πολιτισμό στο απομονωμένο χωριό και κυρίως, από παθιασμένους, και πολλές φορές απαγορευμένους, έρωτες. Ο Χοσέ Αρκάδιο Μπουενδία με την Ούρσουλα είναι οι πρώτοι που ερωτεύτηκαν με πάθος και προσπάθησαν να νικήσουν τη μοναξιά που ποτίζει τα μέλη της οικογένειας που τους ακολούθησαν. Άραγε θα υπάρξει κάποιος που θα καταφέρει να σπάσει τα εκατό χρόνια μοναξιάς; Και αν, ναι, με ποιο τίμημα;
Το έργο αυτό δεν συγκαταλέγεται τυχαία στα μεγαλύτερα αριστουργήματα του 20ου αιώνα. Ολόκληρη η ιστορία κινείται ανάμεσα στο φαντασιακό και στο πραγματικό που μπλέκονται τόσο έντεχνα, που και ο ίδιος ο αναγνώστης δεν μπορεί εύκολα να τα διακρίνει. Ο έρωτας και σε αυτό το έργο του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες κατέχει κεντρικό ρόλο στις ιστορίες αλλά το κύριο θέμα του βιβλίου είναι η μοναξιά της εξουσίας, που αντιμετωπίζουν πολλά, αν όχι όλα, τα μέλη της οικογένειας Μπουενδία.
Η ανάγνωσή του, ομολογουμένως, δεν είναι εύκολη και ο αναγνώστης χρειάζεται συχνά να ανατρέχει στο γενεαλογικό δέντρο που φιλοξενείται στις πρώτες σελίδες του βιβλίου, για να κατανοήσει σε ποια γενιά αναφέρεται η κάθε εγκιβωτισμένη ιστορία. Παρόλα αυτά, η σκιαγράφηση όλης της κουλτούρας της μετααποικιοκρατικής Λατινικής Αμερικής και της μετάβασης από τον 19ο στον 20ο αιώνα σε ανταμείβει. Οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων είναι ρευστές, ευμετάβλητες ενώ ο αναγνώστης χάνεται μέσα σε ερωτικές, φιλικές ακόμη και αιμομικτικές σχέσεις. Σημαντική θέση στο βιβλίο έχουν και οι σχέσεις των παιδιών με τη μητέρα και τον πατέρα τους και γενικότερα η έννοια της πατριαρχικής οικογένειας. Όπως και σε όλα τα έργα του, ο συγγραφέας περιγράφει τον έρωτα και τον θάνατο ωμά και ρεαλιστικά με λεπτομέρειες που σοκάρουν και ταυτόχρονα εξάπτουν το ενδιαφέρον. Το τέλος του βιβλίου προκαλεί δέος και δίνει στον αναγνώστη να καταλάβει το νόημα όλων των ιστοριών του, που ξετυλίγονται με δαιδαλώδη πλοκή.
«Ωστόσο, προτού να φτάσει στον τελευταίο στίχο είχε καταλάβει πως δεν θα έβγαινε ποτέ από κείνο το δωμάτιο, γιατί η πόλη με τους καθρέφτες ήταν προορισμένη να σαρωθεί από τον άνεμο και να εξοριστεί απ’ τη μνήμη των ανθρώπων…»
Comments